Lokalna Organizacja Turystyczna „Krasnystaw – Wrota Roztocza” www.lotkrasnystaw.pl

Gmina Gorzków zajmuje powierzchnię 96 km². W 23 sołectwach mieszka 3692 mieszkańców; gęstość zaludnienia  38 osób/km² ( GUS na dzień 31.12.2013 r.). Należą do niej następujące sołectwa: Antoniówka, Baranica, Bobrowe, Bogusław, Borów, Borów- Kolonia, Borsuk, Chorupnik, Chorupnik- Kolonia, Czysta Dębina, Czysta Dębina- Kolonia, Felicjan, Gorzków, Gorzków Osada, Gorzków Wieś, Góry, Olesin, Orchowiec, Piaski Szlacheckie, Widniówka, Wielkopole, Wielobycz, Wiśniów, Zamostek. Teren jest słabo zurbanizowany i o niskim potencjale sieci osadniczej. Dominują miejscowości poniżej 200 mieszkańców. Cechą charakterystyczną jest skupienie zabudowy wzdłuż rzeki Żółkiewki oraz traktów komunikacyjnych, co przyczyniło się do pasmowego układu jednostek osadniczych.

Ośrodkiem centralnym jest Gorzków Osada, który zachował charakter małego miasteczka, zarówno w układzie przestrzennym, jak i pełnionych funkcjach. Gmina Gorzków rozciąga się na Wyniosłości Giełczewskiej (będącej częścią Wyżyny Lubelskiej) po obu stronach rzeki Żół­kiewka. Pod względem urzeźbienia tereny te charakteryzu­ją się licznymi wąwozami z dużym, dochodzą­cym do 100 m spadkiem terenu. Ze względu na duże różnice wysokości obszar ten bywa nazywany Małymi Bieszczadami (rejon gmin: Żółkiewka, Rudnik i Gorzków). Najwyższe wzniesienia to wzgórza o wysokości: 295 m n.p.m. przy trasie Chorupnik - Rudnik, 290 m n.p.m. w miejscowości Olesin, 285 m n.p.m. w miejscowości Felicjan, 278 m n.p.m. w miejscowości Góry, 274 m n.p.m. w miejscowości Baranica, 269 m n.p.m., w miejscowości Piaski Szlacheckie.

Krajobraz upiększają lasy i zbiorniki wod­ne (duży staw gminny między Gorzkowem a Chorupnikiem, stawy gminne i prywatne w Wielobyczy) ze stanowiskami lęgowymi ptactwa wodnego: łabędzi, kaczek, bąka amerykańskiego. Zaznaczające się w krajobrazie spadki terenu w przyszłości mogą być wy­korzystane do rozwoju sportów zimowych. Urozmaicony krajobraz obszaru po obu stro­nach Żółkiewki, lewobrzeżnego dopływu Wieprz to z kolei doskonałe miejsce do spa­cerów pieszych, konnych i rowerowych. Warunki termiczne obszaru gminy są charakterystyczne dla terenów wyniesionych, lecz nie wyżynnych. średnia roczna temperatura wynosi 7,2 C. Bardzo niekorzystną cechą klimatu są powtarzające się co roku silne przymrozki wiosenne i jesienne. których nasilenie przypada na koniec kwietnia lub początek maja, niekiedy występują w czerwcu. Liczba dni bez przymrozków średnio w roku wynosi około 170. Okres wegetacji przy średniej temperaturze dobowej powyżej 5 C obejmuje 205 - 215 dni. Wysokość opadów uzależniona jest głównie od cyrkulacji atmosferycznej (baryczne masy powietrza), ale również od rzeźby terenu i jego ekspozycji. średnia roczna suma opadów w Gminie Gorzków wynosi 600 mm, w półroczu zimowym - 220 mm, w półroczu letnim - 400 mm. W przypadku opadów śniegu, to pojawiają się one w listopadzie, a pokrywa śniegowa utrzymuje się od połowy grudnia do pierwszej dekady marca. Średnia liczba dni ze śniegiem wynosi 60 – 76.

Siedziba gminy Gorzków to jedna z naj­starszych miejscowości powiatu krasnostawskie­go. Ta osada nad Żółkiewką w źródłach pisa­nych pojawia się wprawdzie dopiero w 1359 ro­ku, bez wątpienia jednak jej rodowód jest znacz­nie starszy. Położony na wschodnich krańcach księstwa sandomierskiego, od 1359 roku zwią­zany ż ziemią chełmską, później połączył na sta­łe swe losy z Lublinem, pomijając krótki epizod (lata 1975-1998) przynależności do wojewódz­twa zamojskiego.

Gorzków rozbudował się wzdłuż stawu przy drodze z Krasnegostawu do Żółkiewki. W 1404 roku Mikołaj Gorzkowski herbu Trąba, proboszcz kościoła św. Floriana w Krakowie, ka­nonik krakowski i gnieźnieński (w późniejszym okresie prymas Polski) ufundował w Gorzkowie kościół p.w. św. Stanisława i erygował parafię rzymskokatolicką. Aż do początku XVII wieku Gorzków pozostawał w rękach innej gałęzi rodu Gorzkowskich — herbu Tarnawa. W 1644 właś­cicielem części osady został starosta sandomiers­ki, Jakub Sobieski. Po jego śmierci dobra gorzkowskie odziedziczył jego syn — późniejszy król Polski Jan III Sobieski, który w 1689 roku nadał wsi prawo miejskie, odebrane Gorzkowowi w 1865 roku.

Liczne zabytkowe obiekty rozsiane na terenie gminy świadczą o jej bogatej historii. Należą do nich: kościół parafialny p.w. św. Stanisława w Gorzkowie i cmentarz parafialny, zespół dworsko-parkowy w Wielkopolu, murowany dworek z 1915 roku w Chorupniku i zespół dworsko-parkowy z pierwszej połowy XIX wieku w Orchowcu, a także kapliczka w kształcie postumentu z 1907 roku z zagłębieniem zwanym źródłem sę­dziego, przy którym za czasów pańszczyźnianych sądzono i wymierzano karę chłosty chłopom.

 Gospodarka

Gmina Gorzków w 86% jest zwodociągowana jednakże tylko 7% mieszkańców  podłączonych jest do oczyszczali ścieków. Stwarza to duże zagrożenie zanieczyszczenia środowiska naturalnego ściekami komunalnymi. Istniejące ujęcia wody w Olesinie, Czystej Dębinie, Widniówce, Gorzkowie Osadzie, Orchowcu dysponują znacznymi rezerwami wody, co oznacza, że nie istnieje w najbliższych kilkunastu latach potrzeba budowania nowych ujęć. W wielu gospodarstwach wybudowane są szamba, z których ścieki wywożone są przez samochody asceniazcyjne i unieszkodliwiane w gminnej oczyszczalni ścieków zlokalizowanej w miejscowości Góry. Swoją szansę rozwojową gmina upatruje w agroturystyce; piękne krajobrazy i czyste po­wietrze to jej poważny atut. W czerwcu 1997 ro­ku zarejestrowane zostało Stowarzyszenie Kwaterodawców. Gospodarstwa agroturystyczne prowadzone przez właścicieli zrzeszonych w Sto­warzyszeniu czekają na gości przez cały rok.

Źródło: Strona internetowa Urzędu Gminy Gorzków www.gorzkow.eu